ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ…

     Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα πλήρες φραστικό παραλήρημα από την πένα της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, που για κάποιο λόγο, τον οποίο δε γνωρίζουμε, θεωρεί ότι αποτελεί ανάλυση της έννοιας του Φοιτητικού Συλλόγου. Εμείς πάντως βρίσκουμε τον τίτλο του «ΝΑ ‘ΧΑΜΕ ΝΑ ΛΕΓΑΜΕ» άκρως χαρακτηριστικό και ως προς το περιεχόμενο και ως προς την ποιότητα του κειμένου.

     Είναι σαφές ότι με χαρακτηρισμούς όπως «επαναστάτες της ξάπλας» και «υπό σκιάν φιλόσοφοι» επιδιώκουν να προκαλέσουν την αντίδρασή μας, εμείς ωστόσο σε αυτά τα σημεία θα επιλέξουμε να τους απαντήσουμε με τη σιωπηλή μας περιφρόνηση.

     Ο λόγος που μπαίνουμε στον κόπο να γράψουμε αυτές τις σειρές προς τους συναδέλφους της ΔΑΠ είναι ότι έχει γίνει τουλάχιστον προφανές ότι έχοντας ξεκινήσει ήδη τα προεκλογικά τους τερτίπια προσπαθούν να πολώσουν το κλίμα ως ΔΑΠ και «αντι ΔΑΠ» συμμαχία, βάζοντάς μας στο ίδιο τσουβάλι με τους ΠΑΣΟΚους (με τους οποίους μας χωρίζει τεράστιο ιδεολογικό χάσμα) και τις αριστερές κομματικές παρατάξεις, με τις οποίες έχουμε σοβαρές διαφορές σε ζητήματα μορφολογίας και τακτικής.

     Τέλος αναφέρθηκαν στις λαμπρές προτάσεις που έχουν για το ελληνικό Πανεπιστήμιο (δηλαδή διάφορους τρόπους που έχουν σκεφτεί για να το ξεπουλήσουν) σε αντίθεση με όσους ασχολούνται με «θεωρίες» και έχουν άγνοια από τα… καθημερινά προβλήματα των φοιτητών. Αλήθεια, γι’ αυτά τα προβλήματα δε ευθύνονται οι φιλελεύθερες πολιτικές που αυτοί τόσο ένθερμα υποστηρίζουν; Ή μήπως η συζήτηση περί του τι είναι τελικά ο φιλελευθερισμός και το που οδηγεί είναι τόσο μακριά από την καθημερινότητα, τόσο… «θεωρητική» που κακώς την εισάγουμε;

    Είναι αλήθεια πως η ΔΑΠ, μπαίνοντας σε μία λογική διαλόγου με τα όρνια που έχουν περιτριγυρίσει τη Δημόσια Παιδεία παρουσιάζει συχνά προτάσεις τύπου «χρυσής τομής» ανάμεσα στα δικά τους συμφέροντα και σ’ αυτά των φοιτητών και κατά συνέπεια των οικογενειών τους που στην πλειοψηφία τους ανήκουν στα λαϊκά στρώματα. Εμείς δεν μπαίνουμε σε αυτή τη λογική. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παζαρέψουμε το δικαίωμά μας σε Δημόσια Δωρεάν Παιδεία (βλέπε εστίες, συγγράμματα, μετακινήσεις κ.λπ.) με κανέναν και σε καμία περίπτωση δε θα του θέσουμε αντιπροτάσεις που να τον βοηθούν να υλοποιήσει τους στόχους του στο όνομα του εκσυγχρονισμού.

    Η δική μας πρόταση δεν απευθύνεται στους κυβερνόντες. Η δική μας πρόταση απευθύνεται προς κάθε φοιτητή, γι’ αυτό και τον καλούμε: απέναντι σε εκείνους που χτυπούν τα συμφέροντα μας, σε εκείνους που έχουν οδηγήσει την παιδεία σε μαρασμό και αποσύνθεση, σε κείνους που τώρα έχουν το θράσος να λένε ότι θέλουν να την εκσυγχρονίσουν ιδρύοντας ιδιωτικά Πανεπιστήμια και κατεδαφίζοντας το άσυλο, να μη σκύψει το κεφάλι! Να μη δεχτεί τις… προτάσεις αυτές ως ανάγκη της νέας εποχής, αλλά να παλέψει για το δικαίωμά του να σπουδάζει αξιοπρεπώς και πραγματικά δωρεάν. Γιατί μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που κάποιοι προετοιμάζουν. Και αυτό το μέλλον μπορεί να κατακτηθεί μόνο μέσα από με συλλογικούς αγώνες.

     Σε αντίθεση με τη ΔΑΠ και τις υπόλοιπες δυνάμεις εμείς δεν μπορούμε να υποσχεθούμε σε κανέναν ότι θα λύσουμε τα προβλήματα του ελληνικού Πανεπιστημίου για αυτόν αλλά χωρίς αυτόν.

 

                                         ‘’Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα φέρουν το φως.

Είμαστε όμως εκείνοι που θα θυμίζουν πάντα ότι το σκοτάδι δεν είναι μόνο και ανίκητο.’’

 

 

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ!

 

Φοιτητική Αριστερή ΠΑρέμβαση

~ από mrspa88 στο 5 Φεβρουαρίου, 2009.